Jeszcze inne podejście to analiza czy psychologia ? Np:
Inwestorzy widzą na wykresie głowę i ramiona. Załóżmy, że ta formacja nie niesie w rzeczywistości żadnej konkretnej informacji i jest przypadkową krzywą losową. Ale inwestorzy uczą się, że głowa i ramiona zwiastują niechybne spadki. Inwestorzy wiedzą również, że inni inwestorzy o tym wiedzą i że posiadając taką wiedzę zaczną akcje danej spółki wyprzedawać. W związku z tym, żeby uchronić się przed stratą zaczynają sprzedawać akcje i spełniają proroctwo głowy i ramion jednocześnie je potwierdzając.
Czy spadki są zatem spowodowane zobrazowaniem sytuacji na wykresie w postaci głowy i ramion czy też faktem, że wpojono im 'wiedzę' która podpowiada im że ta formacja musi doprowadzić do zjazdu cenowego ?

Astra najpierw troszkę szpili kpiny:
Nie widziałem na oczy przypadkowej krzywej losowej, a trochę funkcji i krzywych już poznałem. Jak masz wykres takowej to proszę o kontakt
I bardziej serio:
W pośredni sposób opisujesz proces powstawania zależności przyczyna->skutek-> spóźniona reakcja, ewoluujący do: przyczyna -> reakcja-> skutek.
Proces ten jak można sobie szybko wywnioskować był i jest dominującym dla naszego gatunku (dzięki niemu jeszcze istniejemy - na nieszczęście dla stanu tej planety...).
Na dodatek trochę przeceniasz zdolność przewidywania reakcji innych inwestorów przez jakiegoś inwestora A dla którego analizujemy taką sytuację.
Czy spadki wywołuje pojawienie się formacji?
Cóż...
To trochę niejednoznaczne - sama formacja jako ileś tam punktów na wykresie jest tylko kawałkiem zabawnie wyglądającej krzywej, do której ludzie post factum dolepili jakąś ideę interpretacji w danej konformacji jej otoczenia...
Więc to ludzie widząc następnym razem tę naszą przezabawną krzywą wiedzeni zdobytą wiedzą/doświadczeniem reagują tak a nie inaczej, chociaż czasami tego nie robią - i to jest najbardziej zaskakujące...

Natomiast odnoszę nieprzyjemne wrażenie, że bijemy głową w mur pytania stricte filozoficznego:
Czy przyczyna może być skutkiem? A jeśli skutek chce być przyczyną?
To trochę jak pytanie o jajko i kurę oraz palmę pierwszeństwa...
Co ciekawe z perspektywy "wędrowca" znajdującego się poza naszym "strumieniem" czasu (wymiarem/linią/whatever) takie pytanie nie ma sensu:
Dla niego nie istnieje rozróżnienie przyczyna/skutek...
Na przykładzie:
"Wędrowiec" nie widzi kury/jajka w danym momencie - widzi wszystkie stany pomiędzy jajkiem a zdechłą kurą jednocześnie...
I to jest w tym piękne
Piękne, bo można w to zapakować zhierarchizowaną piramidę potrzeb Maslowa i pytać się:
Jak/Kiedy można przypisać moment rozpoznania potrzeby do idei potrzeby pojawiającej się w ludzkim umyśle?
I idąc dalej trafiamy w spór Platon-Arystoteles:
Idea materii a materia...
I takie moje drobne pytanie - z jaką prędkością odbywa się teoretyczny transfer odwzorowania z Platońskiego Świata bytów idealnych do świata rzeczywistego(odwzorowywanego)?

I skoro od formacji dotarliśmy do Platona, to ja tu sobie złośliwie skończę zostawiając wam to do przemyślenia

Q.

Jak tu się z tej krzywej wybronić ? To może zawodzi precyzja przekazu. Powiedzmy, że chodziło o 'krzywą odzwierciedlającą wahania cen wynikające z nieskoordynowanych (i przez to losowych) decyzji grupy ludzi zwanej inwestorami (lub spekulantami jak kto woli)'. Hmm, a może teraz jest jeszcze gorzej ?
W świecie kwantów przyczyna jakiegoś zdarzenia może być jednocześnie jego skutkiem. :-) W świecie makro, przyczyna nie może być skutkiem ale istnieje zjawisko samospełniającego się proroctwa.
Mam wrażenie, że giełda to chaos a wszelkie wzory i prawidłowości powstają na skutek występowania niezliczonej ilości zmiennych które każdy może sobie połączyć tak, aby utworzyć jakiś wzorzec pasujący do danej sytuacji.
No ale to tylko moje wrażenie. Być może mylne ...

Edytowany 2 raz-y, ostatni raz: 2013-11-06 17:02:51

qube@ racja, trochę niedokładnie się wyraziłem. Oczywistym jest, że każdy technik przynajmniej pobieżnie bada fundamenty spółki, tak samo jak fundamentalista korzysta z AT, jednak tak jak wspomniałem, analitycy fundamentalni w mojej opinii zdają się być przynajmniej o krok przed technikami. Wspomniana przeze mnie statystyka (10 najbogatszych to fundamentaliści) w moim mniemaniu dość jasno pokazuje kto ma przewagę. Kolejnym faktem za AF (przynajmniej ja to odbieram w ten sposób) jest znane chyba wszystkim inwestorom/spekulantom stwierdzenie, że większość graczy giełdowych przegrywa, podczas gdy tylko ich nieznaczna część zarabia. Idąc dalej, nie trzeba być omnibusem, by wiedzieć, że większość rynku stanowią spekulanci (czyli technicy)

Edytowany 1 raz-y, ostatni raz: 2013-11-06 17:40:56

Święta racja. Większość odchodzi z parkietu z kwitkiem (zadrukowanym na czerwono). Ale z drugiej strony większość otwieranych firm i działalności gospodarczych też upada. Tu zatem nie ma wielkiej różnicy. Może kwestia proporcji. Prowadzenie "normalnej" firmy (jako przeciwstawny biegun 'nierozważnego' grania na giełdzie) to też duże ryzyko - kto miał swoją firmę ten wie jakie pułapki i miny czekają na przyszłego rekina finansjery :-) Np. firma którje dumnym właścicielem jesteśmy przynosi straty a rachunki za media przychodzą i trzeba wyciągać kasę z kieszeni - jeśli się ją ma ! A jeśli nie to może kredyt i liczenie na to, że w przyszłości dochód się powiększy. Mechanizm jest podobny na gidłdzie. Coś takiego jak czekanie na wzrosty spółki z naszego portfela. Teoretycznie różnica jest taka, że w firmie możemy działać aktywnie a na giełdzie tylko czekać na 'decyzje tłumu', niemniej ryzyko jest podobne - również to finansowe.